Ενώ οι 2ες φατρίες κινούνται γρήγορα προς μια μετωπική σύγκρουση, η ψυχή του κόσμου βασανίζεται από μια τρομερή πληγή. Αυτός δεν είναι μόνο ένας, και μάλλον δεν είναι ο πιο τρομακτικός κίνδυνος, εφόσον υπάρχουν εκείνοι που ωφελούνται μόνο από τη διαταραχή που βασιλεύει στο σύμπαν. Σήμερα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι είναι ο μαύρος ψίθυρος των υπηρετών των Παλαιών Θεών, ξεχωρίζοντας τις έννοιες και καταλαβαίνουμε γιατί δεν πρέπει να εμπιστεύεστε τις φωνές στο κεφάλι σας και πού μπορούν να οδηγήσουν οι βόλτες στα νησιά. Προειδοποίηση: το άρθρο έχει μικρά (δημοφιλή σε όλους) spoilers από το Battle for Azeroth, και παρόμοια από τον τρίτο τόμο του "Chronicles" (για όσους επιθυμούν να ρωτήσουν το βιβλίο χωρίς τη βοήθεια άλλων). Στην πραγματικότητα, δεν μπορείτε να ζηλέψετε αυτούς τους τύπους: ποιος δεν θα γινόταν ένας τρελός κήρυξ της ροκ, βλέποντας τόσους πολλούς να πεθαίνουν και να ανασταίνουν γυμνούς ήρωες;! Δεν φταίνε αυτοί που παραβιάστηκε το επίτευγμα της συλλογής φυλλαδίων! Μία από τις κύριες αποκαλύψεις για το περιεχόμενο του Warcraft στον πρώτο τόμο των Χρονικών ήταν η απόδειξη αυτού ότι η Καμμένη Λεγεώνα απείχε πολύ από μια παγκόσμια δύναμη, κακόβουλη για τους κατοίκους του Azeroth. για πρώτη φορά, οι Άρχοντες της Αβύσσου απεικονίστηκαν σωστά ως ίσως ένας ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος που ακόμη και ο ίδιος ο Σαργκέρας φοβόταν στη λαϊκή καταγωγή. Μετά από ορισμένες εβδομάδες, κυκλοφόρησε η ενημέρωση Legion, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν χρειαζόταν έκτακτη παρατήρηση για να καταλάβουμε τι είναι τι, ότι οι δημιουργοί άρχισαν να μας προετοιμάζουν εντατικά για την επόμενη εμφάνιση αυτού του παλιού νεότερου εχθρού στο εγγύς μέλλον . Σχεδόν όλοι οι παίκτες το περίμεναν ήδη στην επόμενη ενημέρωση και δεν πρέπει να απελπίζονται, καθώς υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι το τελευταίο περιστατικό των φατριών μπορεί μόνο να φέρει πιο κοντά και να επιδεινώσει την πτώση τους κάτω από την επίθεση των μαύρων δυνάμεων. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτά που είχαμε ήδη χρόνο να πούμε και ποιον φορέα μπορούν να εγκρίνουν τα επερχόμενα γεγονότα.
Οι πρώτες ειδοποιήσεις κινδύνου άρχισαν να διανέμουν ακόμη και τους αγγελιοφόρους της καταστροφής κατά τη διάρκεια του επιθέματος Legion, και, ωστόσο, τα περισσότερα από τα φυλλάδιά τους ήταν αφιερωμένα σε δαίμονες και διαφημίσεις προϊόντων goblin, ένας από αυτούς διακρίθηκε έντονα από υπερβολικό μυστήριο και αναφορές στον Howard Lovecraft. : «Το αμάτιο φίδι που στριφογυρίζει κοιτάζει όλο τον κόσμο από τον απέραντο ουρανό. Διχαλώδεις γλώσσες κρυφοκοιτάζουν από τις σκοτεινές κοιλότητες των νεκρών αστεριών. Το πέπλο μεταξύ ύπνου και ύπνου θα πέσει, σαν δέρμα από κόκαλα. Και ακόμη και η ομίχλη ικετεύει για το φως, το οποίο περιφρονούσε πριν από λίγο καιρό. Όπως βλέπουμε, σχεδόν όλα τα επιχειρήματα που είχαν προηγηθεί στο ίδιο παζλ του Yogg-Saron επαναλήφθηκαν, αλλά τίποτα συγκεκριμένο για τον λόγο του μηνύματος δεν μπορεί να ανακοινωθεί (εκτός ίσως από έναν υπαινιγμό του Emerald Horror). Για εμάς, αυτό δεν είναι ουσιαστικά αυτό, αλλά το γεγονός ότι η εικόνα των παζλ και των διφορούμενων υπαινιγμών που λαμβάνονται εδώ θα χρησιμοποιηθεί ευρέως για να αποκαλύψει αυτό το θέμα. Το να παίξεις μαζί αυτού του νεαρού άνδρα είναι πολύ πιο εύκολο από ό,τι μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά: μερικές νύχτες άγρυπνων επιδρομών - και μια απαίσια κοκκινωπή απόχρωση για τα μάτια σου! Αρχικά, ο Il'ginot είχε την τύχη να προβληματίσει με κάθε σοβαρότητα τους παίκτες, των οποίων τα αποφθέγματα έχουν ήδη διαδοθεί πολύ εκτενώς, για να τα αναφέρει κυριολεκτικά εδώ. Το κύριο πράγμα που ένωσε όλες τις "προφητείες" του ήταν η φαινομενική στοιχειώδης φύση της ερμηνείας, πίσω από την οποία υπήρχε απλώς μια τρελή μεταβλητότητα ερμηνειών, η οποία με τη σειρά της οδήγησε σε αμφιβολίες για την αλήθεια όλων όσων ειπώθηκαν. Πάρτε τον ίδιο "βασιλιά αγόρι, που σερβίρει στο τραπέζι του κυρίου" - όποιος δεν έχει προσπαθήσει για αυτή τη σημασία, και όταν οι ασήμαντες υποψηφιότητες του Anduin και του Bolvar γίνονται γρήγορα βαρετές, στείλτε πολύ απροσδόκητους ήρωες στην πορεία (και με τη δύναμη να διαβεβαιώσετε εσείς ότι στη μάχη για το Azeroth περιμένουμε ακόμα πιο συναρπαστικούς υποψηφίους)! Στην ίδια τη διαδικασία, αυτή τη στιγμή, είναι πράγματι ήδη ξεκάθαρο ότι είναι προφανές ότι δεν αξίζει να πιστέψουμε στην κυριολεκτική αλήθεια του μαύρου ψίθυρου αυτού του αρχηγού, και με άλλα λόγια, υπάρχουν ορισμένες περιστάσεις. Το πρώτο από αυτά βρίσκεται στο πλαίσιο του κόσμου των βιντεοπαιχνιδιών και έχει αποκαλυφθεί σχολαστικά στο ηχητικό δράμα A Thousand Years of War, όπου το Wanderer εξηγεί στην Alleria Windrunner πώς ο Φωτισμός και η Άβυσσος σχετίζονται με τη μοίρα και τι πρόκειται να ακολουθήσει. Αν ο 1ος δει μια εξαιρετική διαδρομή που θεωρεί αληθινή, τότε ο 2ος βλέπει έναν μεγάλο αριθμό συχνά αλληλοαποκλειόμενων ικανοτήτων, κολλώντας σε όλα όσα μπορούν να εγγυηθούν την ανωτερότητά της. Με άλλα λόγια, οι προφήτες από τα πλάσματα της Αβύσσου αποδεικνύονται τέτοιοι οι ίδιοι, και αν οι θνητοί αποδειχθούν αρκετά ισχυροί στο πνεύμα να μην πιστεύουν στα οράματα της αποκάλυψης, αλλά να αντιστέκονται σε αυτούς που, με τους δικούς τους ψιθύρους , προσπαθήστε να τους ενδιαφέρετε από τη δική τους πλευρά, αυτός ο ψίθυρος παραμένει ψίθυρος. Το μέλλον, που βλέπει την Άβυσσο, φέρει μια αυτοεκπληρούμενη διάθεση και οι φράσεις του Il'gynoth έχουν σκοπό να αποπροσανατολίσουν τους χαρακτήρες του Azeroth, να σπείρουν στις ψυχές τους δισταγμό στα δικά τους αγαπημένα και συμμάχους. Ωστόσο, μπορεί να φαίνεται ότι σχεδόν όλα τα σημαντικά φαβορί της φατρίας, αν όχι η ίδια η ψυχή του κόσμου, είναι εδώ και καιρό παρόντα υπό την κυριαρχία των Παλαιών Θεών! Μια άλλη δικαιολογία για την αμφιβολία του ψίθυρου είναι εύκολο να αποκτηθεί κοιτάζοντας τα πάντα μέσα από τα μάτια των δημιουργών: φυσικά, το σχέδιό τους μπορεί να καταλήξει σε κάτι ευχάριστο, χωρίς να υπολογίζουμε την ιστορία μιας μελλοντικής σειράς θανάτων και προδοσών με ξεκάθαρο τρόπο. λέξη λίγα χρόνια πριν από αυτά τα περιστατικά. Παίζουμε ένα μακρύ βιντεοπαιχνίδι μαζί μας και η Blizzard δεν πτοείται να πειράζει τους παίκτες με χοντρές υπαινιγμούς όπως η πρόσφατη παρατήρηση της Alleria, η οποία νιώθει ότι έχει ήδη πεθάνει δύο φορές. Ωστόσο, στην πράξη, το να πιστεύεις τέτοιες «ενδείξεις» είναι πιθανώς μια λιγότερο επιτυχημένη μέθοδος για να μαντέψεις τι πραγματικά εννοείς.
Ο Ogmot σας βλέπει ως τους χαρακτήρες του Azeroth που νίκησε τη Λεγεώνα και ήρθε να χτυπήσει το μετάξι του λυκόφωτος από αυτό για τον νάνο που κρύβεται στο ντουλάπι. Η ανάπτυξη του θέματος του παζλ ακολούθησε ήδη στο τέλος της ενημέρωσης, αυτή τη φορά με τη μορφή ενός ημερολογίου του διάσημου τρελού δράκου από το Silithus. Το χτύπημα της λεπίδας του Sargeras οδήγησε σε μια απότομη ενεργοποίηση των υπηρετών των Παλαιών Θεών στα πρόσωπα των cultists και των silithids, και στο περιοδικό Ogmot βρίσκουμε την ανάπτυξη κινήτρων και αλληγοριών που είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως ο Il'ginoth. Με τον ίδιο τρόπο, σημαίνουν ταυτόχρονα και πάρα πολλά, και τίποτα - για παράδειγμα, σχεδόν όλοι οι σημαντικοί ήρωες των κυριών μπορούν να προσεγγίσουν τη σημασία της γυναικείας φιγούρας, με ένα γέλιο που οδηγεί το πρόβατο σε έναν γκρεμό. Ένα άλλο πράγμα που αξίζει να προσέξουμε εδώ είναι ότι στις προβλέψεις των υπηρετών των Παλαιών Θεών δεν επαναλαμβάνονται μόνο υπαινιγμοί ηρώων, αλλά και ενδείξεις για πράγματα που δεν είχαμε ιδέα ή που δεν κοιτάξαμε από αυτή τη γωνία. Αυτά περιλαμβάνουν αναρίθμητες ενδείξεις κάποιας μεγάλης επανάστασης ή ενός κύκλου κατάλληλου για τέλος. αυτό απηχεί τη συνταγή «να πνιγείς στον κύκλο των αστεριών» για να βρεις κάποιον (πιθανόν ο N'Zoth) και παρόμοια με τη φράση του Xal'atat (για τον οποίο η συζήτηση είναι ακόμη μπροστά) για την αδιανόητη κοσμική αντιπαράθεση που έχει συνεχιζόταν για χιλιετίες, για «αυτούς που ήταν πριν από τους draenei», για το επόμενο πράγμα που δεν λένε όλοι στους θνητούς για το naaru. Αξίζει να τα πιστεύουμε όλα αυτά ή όχι - το ερώτημα είναι ανοιχτό, αφού μπορεί να είναι οτιδήποτε ευχάριστο - από έναν συνηθισμένο απατηλό ψίθυρο μέχρι την πραγματική ύπαρξη κανονικοτήτων που δεν έχουν ακόμη κατονομαστεί σε εμάς. Ως η πλησιέστερη αναλογία, εδώ υποδηλώνεται η στροφή της αναγέννησης του xel'naga, για την οποία μάθαμε στο Starcraft 2: Legacy of the Void, αυτή τη φορά με τη μορφή κυκλικών αψιμαχιών μεταξύ του Φωτός και της Άβυσσου - δεν είναι περίεργο το ερώτημα της σχέσης τους μόνο πολύ προσεγγιστικά και μεταφορικά σκιαγραφήθηκε στο Χρονικό».Περιμένουν οι θνητοί να πάρουν το δρόμο των παγκόσμιων δυνάμεων που είναι πρόθυμες να τους χειραγωγήσουν για να υπερασπιστούν το δικό τους δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία; Είναι αδύνατο να ανακοινώσουμε κάτι συγκεκριμένο αυτή τη στιγμή -μάλλον όλα αυτά έχουν ένα πολύ πιο μέτριο μέγεθος ή, γενικά, κάποιο άλλο σχέδιο - αλλά στο μέλλον θα πρέπει σίγουρα να περιμένουμε την πιο λεπτομερή αφήγηση για τις πλευρές του ατελείωτου περιστατικό.
Αν αυτό το ακατανόητο πράγμα σκοτώθηκε πραγματικά από τα αδέρφια, αφού το έβαλαν σε ένα φωτεινό μαχαίρι, τότε η διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ της κυρίας Ksal'atat μπορεί πραγματικά να γίνει κατανοητή! Άλλωστε Xal'atat. Οι Dark Priests στη Λεγεώνα έχουν βελτιώσει καλά τον μυστικισμό της Abyssal τους, ακόμη και μαθαίνοντας να κατανοούν το shat'yar, τη γλώσσα των απρόσωπων. Αυτό κατέστησε δυνατή τη μετάφραση ορισμένων προηγουμένως ανεξήγητων λέξεων, ωστόσο, το στιλέτο τεχνουργημάτων είπε πολύ περισσότερα σε καθαρά καθολικά. Η προέλευσή του παραμένει επίσης ένα παζλ - εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι εικόνες από τον τρίτο τόμο του Χρονικού πρόσθεσαν πολλά σημεία στην εκδοχή του 5ου Παλαιού Θεού, που καταστράφηκε από τους αδελφούς του - και σαφή επιχειρήματα, δυνατότητες και προθέσεις αυτής της ουσίας . Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι ο ιερέας του σκότους μπόρεσε να φέρει τον Xal'atat σε όλη την ενημέρωση μόνο επειδή του επέτρεψε να το κάνει, αφού το στιλέτο απλώς εξατμίστηκε από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες την πιο ανεπιθύμητη στιγμή στο χρόνο. Η λεπίδα είπε στον ιδιοκτήτη της σχεδόν τα πάντα για το παρελθόν και το πιθανό μέλλον, σαν μια προειδοποίηση για το επόμενο ότι το μπουντρούμι του N'Zoth θα εξασθενίσει γρήγορα και ότι είναι κοντά στην επιτυχία, βρίσκοντας τον εαυτό του πιο πονηρό και υπομονετικό. Μία από τις ακραίες παρατηρήσεις της Ksal'atat ακούγεται ακόμα πιο ανησυχητική - στον Θρόνο του Πάνθεον θριάμβευσε ότι ο ιερέας είχε ανοίξει άθελά της την επιθυμητή διαδρομή προς αυτό το μέρος στους συγγενείς της. Στο τέλος της ενημέρωσης, το μόνο που μένει είναι να κάνουμε ερωτήσεις, θα παρατηρήσουμε ακόμα το στιλέτο - και είναι πραγματικά αυτή η ουσία συνδεδεμένη με το όπλο, όπως μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά; Κάποιοι υπονοούν ότι το Ksal'atat αναφέρεται στο περιοδικό του Ogmot, ωστόσο, με βάση τις πεποιθήσεις της χρονολογίας, αυτό είναι αμφίβολο. Μπορεί όμως ένα στιλέτο να προσπαθήσει να βρει έναν άλλο άνετο χρήστη ή ακόμα και να βρει ένα νέο σώμα; Μπορείτε να αποκτήσετε αυτοπεποίθηση μόνο στο πρώτο: αν αυτή η ουσία θεωρείται πραγματικά ο Παλαιός Θεός, τότε ακόμα και πόσο ευχάριστα ντροπαλό σε μέγεθος, το φυσικό κέλυφος δεν θα μπορέσει να αποδυναμώσει τον έμφυτο απεριόριστο θυμό και την απάτη του.
Αν προσπαθήσετε, μπορεί να φιλοξενήσει την ήπειρο για μια ακόμη ενημέρωση. Στην πραγματικότητα, το ερώτημα δεν είναι για το επόμενο, αν οι Αρχαίοι Θεοί θα προσπαθήσουν να εδραιώσουν ξανά την ανωτερότητά τους, αλλά για το επόμενο, πότε ακριβώς, πού και πώς θα συμβεί αυτό. Η Blizzard μιλάει για αυτό σχεδόν ξεκάθαρα, και αν κοιτάξετε το περιεχόμενο PvE του Battle for Azeroth, οι ρίζες (διαβάστε: ανιχνευτές με βεντούζες) πολλών από τους εχθρούς μας αναπτύσσονται από το ίδιο μέρος. Είναι πιθανό ο N'Zot να χτίζει εδώ και καιρό συνωμοσίες για τις οποίες δεν έχουμε καν πληροφορίες, καθώς και την ικανότητα μιας συντονισμένης επίθεσης από τους K'Tun και Yogg-Saron, η θέση της οποίας αργότερα στις αντίστοιχες επιδρομές δεν είναι ξεκάθαρη μέχρι το τέλος, δεν αποκλείεται ούτε. Το μπουντρούμι του N'Zoth (μπορεί να θεωρηθεί Ny'alotha, ωστόσο, αυτή η λέξη προφανώς δεν προέρχεται από τη γλώσσα των υπηρετών των Τιτάνων, επομένως μπορεί να είναι διαφορετικό όνομα ή εντελώς διαφορετική τοποθεσία) πρέπει να βρίσκεται δυτικά του την ακτή των Ανατολικών Βασιλείων, σε μια επικίνδυνη γειτνίαση με τα νησιωτικά εδάφη στα οποία οι παίκτες θα περιπλανηθούν για τη 2η ενημέρωση. Θα χρειαστεί οι ήρωες να κατέβουν στα έγκατα του ωκεανού, ή η νεότερη χερσόνησος θα βγει από το νερό ως η επόμενη επική νύξη για τον Lovecraft - μπορεί να υπάρχουν πολλές εναλλακτικές, αλλά γνωρίζοντας την αντιπάθεια της Blizzard για τις υποβρύχιες τοποθεσίες μετά το Vashj'ir, μπορεί κανείς μόνο να μαντέψει πώς η υποσχεμένη επιδρομή με την Azshara είτε ενημερώνεται κυρίως. Ότι το ίδιο επηρεάζει το γενικό περιεχόμενο της ενημέρωσης, είναι εύκολο να υποψιαστεί κανείς ότι μια μεγαλύτερη συμβολή στην επιτυχία των σχεδίων των δυνάμεων του Abyss θα φέρει φατρίες παιχνιδιών, έτοιμες να οργανώσουν ένα άνευ προηγουμένου περιστατικό για τον έλεγχο του πλανήτη που υποφέρει . Έχουμε ήδη δει πώς οι silithids ενεργοποιήθηκαν και ενισχύθηκαν γρήγορα μετά το χτύπημα του Sargeras, και το Azerite είναι ένας πολύτιμος πόρος που πρέπει να αγνοηθεί από οποιαδήποτε από τις πιο ή λιγότερο αξιοσημείωτες διεθνείς δυνάμεις. Ακόμη περισσότερα μπορούν να συλλεχθούν από τον τρίτο τόμο των Χρονικών, όπου η ιστορία των προσπαθειών των Παλαιών Θεών να απελευθερωθούν αναφέρει μια πρωτόγονη σκέψη: τα μικρά περιστατικά και οι αναταραχές που ξεσήκωσαν ήσυχα σε όλο τον κόσμο (όπως, στην πραγματικότητα, οι εισβολή της Orava στην Πρώτη Μάχη, άφησε τους δράκους και στη συνέχεια πραγματοποίησαν το έργο της Λεγεώνας - του αντιπάλου της Αβύσσου), τους διασκέδασε όχι μόνο με τη δύναμη της εγγενούς καταστροφικής φύσης, αλλά και ως εκ τούτου ότι απέσπασαν την προσοχή από τα σχέδιά τους για στρατολόγηση οπαδών και την απελευθέρωσή τους. Ένας πόλεμος φατριών δεν είναι καλός, ένας πόλεμος φατριών σε μια πληγωμένη κοινωνία, στην ψυχή της οποίας οι ανιχνευτές κάποιου με βεντούζες ξύνουν -διπλά κακό. Και φαίνεται ότι η Ένωση και η Ορδή αυτή τη στιγμή δεν απολάμβαναν υπερηφάνεια για τον εαυτό τους και θυμό προς τον αντίπαλο, δεν μπορούν καν να φανταστούν τις συνέπειες στις οποίες μπορεί να οδηγήσει η απερισκεψία τους.
