Ο βασικός πρωταγωνιστής, ένας νεαρός άνδρας ονόματι Tork, ξεκινά τη δική του διαδρομή στη φυλακή, όπου, όπως αποδείχθηκε, βρισκόταν στο επίκεντρο μιας αιματηρής εξέγερσης. Στη συνέχεια καταλήγει στη χερσόνησο, όπου γίνονται κρυφά πειράματα υπό την απειλή όπλου από ειδικές δυνάμεις καλυμμένες στο σκοτάδι. Στη συνέχεια - ένα άδειο σπίτι, όπου παλαιές φρίκη και αναφορές στα γεγονότα των περασμένων ετών ζωντανεύουν. Και περαιτέρω στην άνοδο, περισσότερο αίμα, περισσότεροι νεκροί και η αιώνια επιλογή του ποιοι πρέπει να γίνουμε - κακός ή καλός νέος; Ανασκόπηση του The Suffering: Ties That Bind Η συνέχεια του The Suffering συνδέεται με τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού και ο πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος. Επομένως, πριν ξεκινήσετε το Ties That Bind, είναι πιο σωστό να περάσετε από το πρώτο βιντεοπαιχνίδι - γενικά, ακόμα κι αν δεν το κάνετε αυτό, μπορείτε να μάθετε τι συμβαίνει στον κόσμο του 2ου μέρους. Στα βιντεοπαιχνίδια του είδους survival horror, γενικά, η πλοκή δεν είναι τόσο δύσκολη που ήταν αδύνατο να κατανοήσουμε απλά τι συνέβαινε. Κρίμα που οι βελτιώσεις είναι κυρίως αισθητικές. Ναι, ο κύριος πρωταγωνιστής μπορεί τώρα να κουβαλάει 2 τύπους όπλων μαζί του, ναι, η εικόνα είναι πολύ πιο όμορφη και ναι, τώρα μπορείτε να αποθηκεύσετε ένα βιντεοπαιχνίδι όποτε θέλετε (όλα αυτά είναι πραγματικά απαραίτητα και χρήσιμα, είναι πιο ευχάριστα και άνετα στο παιχνίδι). Αλλά ως προς το περιεχόμενο, το 2ο The Suffering, αν δεν οπισθοχώρησε, τότε συνέχισε να λιμνάζει. Ο Tork πάσχει από απώλεια μνήμης και επίσης από αυτό, ότι δεν ξέρει ποιος ακριβώς σκότωσε την οικογένειά του: ο ληστής του ληστή που ονομαζόταν Blackmore ή ήταν ο ίδιος ο Tork ο δολοφόνος; Προφανώς, αυτό είναι απλά μια στάμπα θρίλερ, έχουμε δει κάτι παρόμοιο σε ταινίες και βιντεοπαιχνίδια περισσότερες από μία φορές περισσότερες από 2. Αλλά το πιο συναρπαστικό είναι ότι δεν υπάρχει ακριβής απάντηση σε αυτή την ερώτηση! Οι δημιουργοί έχουν δώσει έναν ορισμένο αριθμό διαφορετικών καταλήξεων και το αποτέλεσμα της ερώτησης ποιος ακριβώς σκότωσε την οικογένεια Tork εξαρτάται από αυτό, πώς είναι κακός άνθρωπος. Και πόσο κακός είναι - εξαρτάται από εσάς να αποφασίσετε, δεν είναι τυχαίο που ο ηθικός μετρητής του ήρωα παρέχεται στο βιντεοπαιχνίδι. Εδώ έχετε το χρονικό, το οποίο είναι πολύ επηρεασμένο από τον gamer, μόνο που εδώ αλλάζουμε όχι μόνο τον σημερινό ήρωα, αλλά και το παρελθόν του.
Ο ίδιος ο Tork είναι ένας μάλλον τολμηρός νεαρός άνδρας. Τα καταφέρνει ευκίνητα με τα πυροβόλα όπλα, σουτάρει όμορφα με 2 χέρια, αλλά αν σκοπεύει μπορεί να ζεστάνει τον αντίπαλό του με κόψιμο σωλήνα ή τσεκούρι. Το στρατιωτικό σύστημα είναι το πιο συνηθισμένο, με δύο κουμπιά: το ένα χτύπημα είναι πιο δυνατό και πιο αργό, το άλλο είναι πιο αδύναμο και πιο γρήγορο. Αλλά από την άλλη, εξακολουθούμε να παίζουμε όχι σε μια καθαρή ταινία δράσης, αλλά σε survival horror, όπου οι μάχες σώμα με σώμα ήταν συνεχώς τρίτης διαλογής. Ωστόσο, στην πρώτη θέση - τρομερά τέρατα. Επειδή το The Suffering 2 έχει να κάνει με τον φόβο; Ανασκόπηση του The Suffering: Ties That Bind Όλα είναι, ομολογουμένως, καλά. Στην αρχή, ο ίδιος ο Τορκ μπορεί, αν θυμώσει αρκετά, να μεταμορφωθεί σε πραγματικό δαίμονα, κάνοντας ουσιαστικά κομμάτια τους αντιπάλους του. Αυτό είναι πολύ παράταιρο, καθώς συχνά οι μάχες γίνονται σε στενά δωμάτια και με όλα αυτά υπάρχουν συχνά πολλοί αντίπαλοι - και τα πυρομαχικά απλά τελειώνουν στερεότυπα και κουράζεσαι να κουνάς έναν σωλήνα. Τα τέρατα και οι άλλοι αντίπαλοι διασκεδάζουν όχι μόνο με προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη και διάφορες επιθέσεις, αλλά και με μια άσχημη εμφάνιση. Κάτι που, κατά τη γνώμη μου, δεν κόβει την ανάσα, αφού η εταιρεία του Stanley Winston ήταν υπεύθυνη για τη δουλειά των τοπικών τεράτων (δούλεψαν τον τύπο των τεράτων από τις ταινίες "Alien" και "The Thing"). Ως μπόνους, μπορείτε να μεταβείτε σε μια παραδοσιακή προβολή πρώτου προσώπου για να δείτε αυτά τα άθλια πλάσματα σε όλο τους το μεγαλείο. Παρεμπιπτόντως, τα αφεντικά διασκεδάζουν επίσης: ο ήδη αναφερόμενος κακοποιός Blackmore, και παρόμοια βιαστής και παγιδευτής για σκλάβους δραπέτης (δεν θα λειτουργήσει με τους 2 τελευταίους στις συνθήκες του 1ου περάσματος, ανάλογα με το επίπεδο ηθικής , θα συναντήσετε μόνο ένα από αυτά). Γενικά, οι ενέργειες του Tork κατά το πέρασμα του The Suffering 2 έχουν μεγάλο αντίκτυπο σχεδόν σε όλα. Ο «καλός» και ο «κακός» νεαρός έχουν διαφορετική εμφάνιση για τον καθένα - ένα τέρας στο οποίο μετατρέπεται ο Τορκ. Είναι εξίσου ικανός σε διάφορες ειδικές επιθέσεις. Παρεμπιπτόντως, υπάρχει επίσης μια ουδέτερη επιλογή - αυτό συμβαίνει όταν δεν βοηθάτε κανέναν και δεν καταστρέφετε κανέναν από τους καλούς άντρες (φυσικά, και κανείς δεν μπορεί να σας βοηθήσει). Φυσικά, σε αυτή την περίπτωση, θα έχετε σίγουρα το πιο αδύναμο «εναλλακτικό τέρας». Βασικά, όποια παρόμοια σκέψη και αν θεωρείται συν του παιχνιδιού - τελικά, υπάρχει ένα κίνητρο να παίξει το βιντεοπαιχνίδι μια-δυο φορές για έναν ήρωα με διαφορετικά ήθη. Επιπλέον, δεν υπάρχει co-op σε αυτό το βιντεοπαιχνίδι ...
Ανασκόπηση του The Suffering: Ties That Bind Η συντομία του παιχνιδιού είναι ταυτόχρονα αρετή και μειονέκτημα. Από τη μία πλευρά, 18 σύντομες τοποθεσίες εκτελούνται σε 4-5 ώρες. Από την άλλη, μέχρι το τέλος της τρίτης ώρας, οι ίδιες γκριζωπές περιοχές με τις οποίες οι δημιουργοί, διορθωμένοι στους κανόνες του survival horror, γέμισαν σχεδόν ολόκληρο το βιντεοπαιχνίδι, έχουν ήδη αρχίσει να βαριούνται. Στην πραγματικότητα, τρομάζουν εδώ μόνο με άθλια τέρατα, η πλοκή έχει σβήσει, το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο στο μισό του παιχνιδιού και η ατελείωτη σφαγή των αντιπάλων είναι εξίσου βαρετή. Είναι ίσως υπέροχο που το βιντεοπαιχνίδι είναι τόσο μικρό. Είναι αδύνατο να διαφωνήσει κανείς με αυτό που στόχευαν οι δημιουργοί. Στο έργο κλήθηκαν οι καλοί ηθοποιοί Ρέιτσελ Γκρίφιθς και Μάικλ Κλαρκ Ντάνκαν, οι οποίοι έκαναν τους δικούς τους χαρακτήρες συναρπαστικούς και αξέχαστους... και των οποίων τις φωνές ακόμα δεν θα ακούσουμε λόγω μεταγλώττισης. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, η μεταγλώττιση σε αυτό το τηλεπαιχνίδι είναι αρκετά καλή, οι διαβόητοι καλλιτέχνες μας τα κατάφεραν επίσης αξεπέραστα. Το Surreal Software βελτίωσε τα τέρατα από το πρώτο παιχνίδι, προσθέτοντας ορισμένα είδη που μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη μορφή ενός imp. Επιτόπιες και κομψές αναφορές στα διάφορα κλασικά horror για τα οποία έγινε διάσημο το προηγούμενο βιντεοπαιχνίδι. Αλλά από την άλλη, είναι προφανές ότι οι ώρες εμπνευσμένης δουλειάς των δημιουργών εναλλάσσονταν με ώρες γεμάτες τρομερή τεμπελιά. Επομένως, ως αποτέλεσμα, βλέπουμε μια ξινή πλοκή, χονδρικό δανεισμό των πάντων και απολύτως των πάντων από άλλα παραδείγματα του είδους, κατά καιρούς - αντιγράφοντας ξεδιάντροπα το πρώτο μέρος. Και για κάθε επιτυχημένο εύρημα, ένα αντίβαρο εμφανίζεται εδώ με τη μορφή κάτι γκριζωπό και χωρίς ενδιαφέρον.
