Αφού έπαιξα το Chivalry 2 για 15 ώρες, κατάφερα να σκοτώσω πετώντας αναμμένα κοτόπουλα, άκμονα, δόρατα, κεφάλια άλλων παικτών, ογκόλιθους, ραβδιά, μπουλόνια μπαλίστα, ασπίδες, σπασμένα κομμάτια σκάλας και πιρούνια.
Έχω πετάξει εχθρούς από γκρεμούς 300 στυλ? φορτώθηκε σε έναν καταπέλτη και απογειώθηκε στην πρώτη γραμμή για να καταστρέψει τους τοξότες. κέρδισε μια μονομαχία αφού έχασε ένα χέρι από τον ίδιο εχθρό. και κρύφτηκε στο παράρτημα για να κρυφτεί από την ορδή που προχωρούσε. Εάν μπορείτε να το ονειρευτείτε, τότε σίγουρα μπορείτε να το κάνετε στο μεσαιωνικό sandbox μάχης Chivalry 2, το οποίο, παρεμπιπτόντως, μπορείτε να το αγοράσετε εδώ.
Αλλά κάτω από όλο τον παραλογισμό των Monty Python κρύβεται ένας εκπληκτικά πολύπλοκος slasher πρώτου προσώπου. Οι παίκτες του Melee έχουν τρεις κύριους τύπους επιθέσεων - οριζόντιες κάθετες, εναέριες επιθέσεις και βολάν - που μπορούν να εναλλάσσονται μεταξύ τους και μπορείτε να κρατήσετε πατημένο το αριστερό κουμπί του ποντικιού για να μετατρέψετε οποιαδήποτε από αυτές σε βαριά επίθεση, κάτι που είναι βολικό για να σπάσετε το χρονισμό του αντιπάλου. και να προκαλέσει επιπλέον ζημιά.
Μπορείτε να εκτελέσετε συνδυασμούς δεσμεύοντας οποιονδήποτε από αυτούς τους τρεις τύπους επιθέσεων, αλλά μπορείτε επίσης να σπάσετε τους συνδυασμούς πατώντας το πλήκτρο "R" για γρήγορη απεργία. Το λάκτισμα με το 'F' είναι εξαιρετικό για να σπάσετε το μπλοκ ενός αντιπάλου ή να τον σπρώξετε προς τα πίσω, μερικές φορές σε παγίδες ή πηγάδια. Το πλήκτρο 'Q' σάς επιτρέπει να εξαπολύσετε μια ειδική επίθεση που είναι σχεδόν θανατηφόρα και ζαλίζει τον αντίπαλο που μπλοκάρει, και εάν αισθάνεστε σίγουροι μπορείτε να πετάξετε το όπλο σας με το 'G'.
Εντυπωσιακό, έτσι δεν είναι; Αλλά δεν είναι μόνο αυτό! Αφού καταλάβετε τα βασικά, μπορείτε να ξεκινήσετε το «τράβηγμα», το οποίο περιλαμβάνει γρήγορη στροφή προς την κατεύθυνση της γροθιάς για να κάνετε την επαφή πιο γρήγορα. Στη συνέχεια, μπορούν να εφαρμοστούν προσποιήσεις, όπως κάθετο, και στη συνέχεια να μεταβείτε σε κάθετο με μαχαίρι για να κρατήσετε τους εχθρούς να μαντεύουν. Το Dodge σάς επιτρέπει να αποφύγετε γρήγορα ή να υποχωρήσετε από μια εισερχόμενη επίθεση, αλλά για να λειτουργήσει, πρέπει να είστε σε θέση να μαντέψετε την κατεύθυνση της επίθεσης - δεν μπορώ να πω πόσες φορές απέφυγα κατά λάθος ένα χτύπημα και έχασα το κεφάλι μου επειδή από αυτό. Το Dodge έχει ένα παρόμοιο στοιχείο κινδύνου και ανταμοιβής, μερικές φορές είναι χρήσιμο κατά τη διάρκεια ομαδικών αγώνων όπου μπορείτε να ξεγελάσετε δύο εχθρούς για να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον.
Τέλος, υπάρχει μπλοκάρισμα. Σε αντίθεση με το Mordhau, στο Chivalry 2 μπορείτε να μπλοκάρετε και να ακυρώσετε όλες τις εισερχόμενες ζημιές με οποιοδήποτε όπλο, αν και αυτό θα εξαντλήσει γρήγορα την αντοχή σας. Το μπλοκ παρέχει ασφάλεια και, στη συνέχεια, μπορείτε να απαντήσετε στοχεύοντας στην εισερχόμενη απεργία και αμέσως μετά από αυτήν. Μπορείτε επίσης να εκτελέσετε ένα τέλειο πάρτι προβλέποντας την επίθεση ενός αντιπάλου και αντικατοπτρίζοντας την - ο τελευταίος είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσετε ένα χτύπημα εκτός εάν ο αντίπαλος ξεμείνει από αντοχή.
Γενικά καταλαβαίνεις. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πράγματα, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να κερδίσετε έναν αγώνα στο Chivalry 2. Όπως αρμόζει σε ένα παιχνίδι με σπαθιά, δεν είναι τόσο ακριβές και ομαλό όσο το Mordhau. Ωστόσο, τα βασικά του παιχνιδιού είναι προσβάσιμα και εύκολα στην εκμάθηση, και ακόμη και ένας κύριος μπορεί να κάνει λάθη, ώστε να μην αισθάνεστε ποτέ ότι έχετε χάσει έναν αγώνα χωρίς καν να τον ξεκινήσετε. Βοηθά επίσης το γεγονός ότι στο χάος μιας μάχης πολιορκίας 64 παικτών, υπάρχει άφθονο περιθώριο για να πλαγιοκοπήσετε και να συμμετάσχετε αν δεν είστε σε μια δίκαιη μονομαχία.
Ένα απλό σύστημα τάξης διαχωρίζει τους κύριους ρόλους των παικτών και προσθέτει κάποια εξέλιξη για να σας καθοδηγήσει στις πρώτες 15 περίπου ώρες παιχνιδιού. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες - ιππότης, πεζός, πρωτοπόρος και τοξότης - και σε καθεμία από αυτές θα βρείτε τρεις υποκατηγορίες και μια σειρά από όπλα που μπορούν να ξεκλειδωθούν σύμφωνα με το προβλεπόμενο στυλ παιχνιδιού.
Γρήγορα βρήκα τον εαυτό μου να επιλέγει την κατηγορία Vanguard και μετά να μεταβεί στην υποκατηγορία Raider, η οποία σας επιτρέπει να μεταφέρετε δύο βαριά βασικά όπλα και είναι πολύ διασκεδαστικό εάν είστε καλοί με τα όπλα ρίψης. Το να ξεκινήσετε έναν αγώνα ρίχνοντας ένα τσεκούρι απευθείας στο στήθος ενός εχθρού και στη συνέχεια κρατώντας ένα άλλο τσεκούρι ενώ εκείνος κουτσαίνοντας είναι υπέροχο. Κάθε τάξη έχει επίσης μια ικανότητα και ένα χαρακτηριστικό που σας επιτρέπει να κρατάτε θανατηφόρα βλήματα όπως δοχεία με βούτυρο κλειδωμένα ενώ περιμένετε, προστατεύοντας έτσι το πεδίο της μάχης από φτηνές επιθέσεις ανεπιθύμητης αλληλογραφίας.
Εδώ που τα λέμε, οι τοξότες είναι ίσως η μόνη κατηγορία που είναι απογοητευτικό να παίζεις εναντίον και οι περισσότεροι από τους θανάτους μου προκλήθηκαν από επιθέσεις σε απόσταση. Υπάρχει ένα σκληρό όριο στον αριθμό των τοξότων σε κάθε ομάδα, και όσο άθλιο είναι να σκοτωθείς στη μέση μιας μονομαχίας που κερδίζεις με ένα αδέσποτο βέλος, είναι ακόμα πιο ικανοποιητικό όταν καταφέρνεις να απομονώσεις έναν τοξότη και του έκοψε τα χέρια. Και, όπως μου τόνισε ο ανώτερος συγγραφέας ειδήσεων Jan Boudreau, αν καταπέλτης τον εαυτό σου, μπορείς να παρακάμψεις εντελώς την πρώτη γραμμή και να αρχίσεις να τους επιτίθεται αμέσως.
Ο σχεδιασμός χαρτών είναι μια άλλη δύναμη του Chivalry 2. Το παιχνίδι διαθέτει τρεις χάρτες ομαδικού deathmatch και πέντε χάρτες ομαδικών αντικειμένων, οι οποίοι είναι επικές μάχες πολλαπλών σταδίων όπου πρέπει να επιτεθείτε ή να υπερασπιστείτε μια σειρά στόχων. Τα τελευταία είναι το κύριο αξιοθέατο, προσφέροντας το είδος του θεάματος που θα περίμενε κανείς από μια υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ: η ομάδα σας ανακτά κάθε εκατοστό εδάφους προωθώντας πολιορκητικά όπλα ενάντια στα τείχη της πόλης, παλεύοντας για να ανοίξει τις πύλες, λεηλατώντας την πόλη μέσα, εισβάλλοντας σε ένα φρούριο, και τελικά σκοτώνοντας τον βασιλιά.
Καθένας από τους πέντε χάρτες έχει τη δική του μικρή αφήγηση και όταν φορτώνετε σε έναν αγώνα, λαμβάνετε μια ομιλία πριν από τη μάχη που περιγράφει τον σκοπό του στρατού σας προτού αρχίσουν και οι δύο ομάδες να πολεμούν μεταξύ τους. Η ποικιλία των προκλήσεων σε κάθε φάση εξασφαλίζει μια ικανοποιητική άμπωτη και ροή σε κάθε αναμέτρηση, και ακόμη και σε εκείνους τους αγώνες όπου φαινόταν ότι μας ξεπερνούσαν, υπήρχε πάντα μια φάση όπου σχεδόν γυρνούσαμε το ρεύμα της μάχης υπέρ μας, και κάποιες περιπτώσεις τις κάναμε.
Ο απόλυτος αγαπημένος μου στόχος σε αυτούς τους πέντε χάρτες εμφανίζεται στο τέλος του Escape from Falmir. Αφού παλέψετε για να απελευθερώσετε τους στρατιώτες από το στρατόπεδο των φυλακών, καταλάβατε τη γέφυρα και εισβάλετε στο οχυρό, καταφέρνετε να απελευθερώσετε τον πρωταθλητή του στρατού σας. Σε αυτό το σημείο, ένας τυχαίος παίκτης από την ομάδα σας εμφανίζεται ως αυτός ο πρωταθλητής και ο απώτερος στόχος σας είναι να τον βγάλετε από το οχυρό με ασφάλεια.
Γνωρίζοντας ότι το αποτέλεσμα ενός ολόκληρου αγώνα εξαρτάται από την ικανότητα της ομάδας σας να προστατεύει ένα άτομο προσθέτει μια αίσθηση επείγοντος που δημιουργεί καθαρό χάος στο πεδίο της μάχης. Τα μέλη της ομάδας επιτίθενται το ένα πάνω στο άλλο για να κρατήσουν τον πρωταθλητή τους ζωντανό, ενώ οι απελπισμένοι εχθροί καταρρίπτουν παγκόσμια ρεκόρ πετώντας τα όπλα τους πάνω τους με την ελπίδα να αρπάξουν τη νίκη από τα σαγόνια της ήττας.
Οι μικρότεροι χάρτες deathmatch ομάδων είναι πολύ λιγότερο ενδιαφέροντες, κάτι που ταιριάζει στον απλοϊκό στόχο, αν και το Battle Pit αποτελεί εξαίρεση. Αυτή η αρένα των μονομάχων βασίζεται σε ένα αιχμηρό πηγάδι, στο κέντρο του οποίου υπάρχει μια πλατφόρμα μόλις αρκετά μεγάλη για να σταθούν δύο παίκτες. Υπάρχουν παγίδες πυρκαγιάς και πόρτες παγίδευσης που μπορούν να ενεργοποιηθούν για να τιμωρήσουν τους παίκτες που χάνουν τα μάτια τους γύρω τους και τα σημεία αναπαραγωγής αλλάζουν τόσο συχνά που μπήκα στην αρένα ενώ ήμουν κοντά στον εχθρό. Είναι απόλυτο χάος.
Διασκεδάζω πολύ με το Chivalry 2. Ακριβώς όταν όλα τα παιχνίδια για πολλούς παίκτες φαίνεται να στοχεύουν σε ανταγωνιστική δικαιοσύνη και δυνατότητες esports, το να πηδάς σε μια φανταστική πολιορκία ενός κάστρου οπλισμένου μόνο με πέστροφες ξεχωρίζει πραγματικά. Το Chivalry 2 είναι ένα ματωμένο κουτάλι σερμπέτι, ένα παιχνιδιάρικο καθαριστικό του ουρανίσκου του οποίου η αδυσώπητη βλακεία θα φέρει ένα χαμόγελο σε όποιον το παίξει.
