Για όσους δεν ξέρουν τι είδους παιχνίδι είναι το Dracula: Resurrection και επομένως δεν έχουν διαβάσει το άρθρο μου στο CG, επιτρέψτε μου να σας το υπενθυμίσω.
Το D:R είναι η πιο σκληρή αναζήτηση που βασίζεται στην παγκόσμια χρήση του animation (εξαιρετική ποιότητα, πρέπει να σημειωθεί). Η πλοκή αυτού του διασκεδαστικού παιχνιδιού είναι η συνέχεια του ίδιου "Dracula" του Bram Stoker. Ποιος είναι γενικά ο Δράκουλας, ελπίζω να μην χρειάζεται να εξηγήσω; Αυτός ο χαρακτήρας εμφανίζεται σε οποιαδήποτε περισσότερο ή λιγότερο αξιοπρεπή ταινία ή βιβλίο για βαμπίρ.
Λοιπόν, θα πω εν συντομία την πλοκή. Ο χαρακτήρας μας είναι ένας νεαρός Άγγλος δικηγόρος, ο Τζόναθαν Χάρκερ, ο οποίος κάποια στιγμή γνώρισε τον Κόμη Δράκουλα μέσω των επίσημων καθηκόντων του. Η γνωριμία δεν ήταν πολύ ευχάριστη και τελείωσε με τον Γιάννη και τους φίλους του να πιάνουν τον Δράκουλα στο σκοτεινό μονοπάτι του Τρανσυλβανικού Δάσους και να του κόβουν το λαιμό (μεταφορικά μιλώντας). Ωστόσο, ο κόμης κατάφερε να γνωρίσει τη γυναίκα του Χάρκερ, να την ερωτευτεί και να την κάνει βρικόλακα. Συμβουλεύω όλους όσους ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν την κινηματογραφική μεταφορά αυτής της ιστορίας από τον Κόπολα, όπου ο Χάρκερ δεν υποδύεται άλλος από την Κίνα Ριβς. Αλλά παρεκκλίνουμε. Σε αυτό το παιχνίδι, στόχος μας θα είναι να σώσουμε τη γυναίκα μας (του Τζόναθαν), η οποία, υπακούοντας στο κάλεσμα του Θεού ξέρει πόσο αναζωογονημένος ο Δράκουλας, πήγε στο κάστρο του. Ένας τρυφερός σύζυγος δεν παρέλειψε να ακολουθήσει, και το παιχνίδι ξεκινά από τη στιγμή που εμείς (ο Τζόναθαν Χάρκερ) στεκόμαστε το βράδυ στο δρόμο που οδηγεί σε μια ταβέρνα, κάπου στην Τρανσυλβανία. Και πρώτα απ 'όλα, πρέπει να φτάσουμε στο κάστρο του Δράκουλα.
Πρώτα από όλα, πηγαίνουμε στην ταβέρνα Golden Raven και αμέσως συναντάμε μια παρέα αηδιαστικών τύπων, αλλά θα έρθει η σειρά τους, αλλά προς το παρόν θα μιλήσουμε με τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας. Μετά θα μιλήσουμε με τον κανονικό, τον Γέρο. Στη συνέχεια, αφήνουμε την ταβέρνα και ακολουθούμε κατευθείαν στις πινακίδες. Ακολουθούμε αριστερά (Pons), στην επόμενη διχάλα πάλι αριστερά και βγαίνουμε σε άλλη πινακίδα (αριστερά CALVARIUM, δεξιά CUEMETERIUM). Πηγαίνουμε αριστερά και ευθεία προς τα πάνω σε ένα χαρούμενο μέρος, μια πέτρινη πλατφόρμα με ένα μεγάλο σταυρό, που φωτίζεται από το νεκρό φως του φεγγαριού. Μην φοβάστε, αλλά απλώς πηγαίνετε πίσω από το σταυρό και σηκώστε τη σφεντόνα από το έδαφος. Στη συνέχεια επιστρέφουμε στην προηγούμενη διχάλα και πάμε δεξιά (CUEMETRIUM). Γίνεται ακόμα πιο διασκεδαστικό. Νεκροταφείο! Το πιο μέρος για νυχτερινές βόλτες τουριστών από την Αγγλία. Λοιπόν τίποτα. Μπαίνουμε στην πύλη και αμέσως πάμε αριστερά, εκεί θα βρούμε μια αξίνα. Σωστά μαντέψατε! Γιατί να πας στο νεκροταφείο το βράδυ αν όχι να σκάψεις κανα δυο τάφους;! Χρησιμοποιούμε την αξίνα στον τάφο, πάνω από την οποία λάμπει κάτι. Μετά από πολλά χτυπήματα της αξίνας, ξεθάβουμε ένα όμορφο μαγείρεμα - το φυλαχτό του Δράκου. Επιστρέφουμε στην ταβέρνα. Τώρα μπορείτε ακόμα να μιλήσετε με την οικοδέσποινα και τον γέρο, υπάρχουν νέα θέματα για συζήτηση. Ο γέρος θα μας πει πώς να χρησιμοποιήσουμε τη σφεντόνα. Αφήνουμε πάλι την ταβέρνα και πάμε στην πρώτη διχάλα. Αυτή τη φορά προς το LACUS. Φτάνουμε στο σπίτι στη λίμνη. Εδώ θα συναντήσουμε έναν κακόβουλο ήδη γνώριμο από την ταβέρνα, θα μας διώξει πολύ αγενώς. Λοιπόν, πρέπει να το καταλάβεις. Ας κάνουμε ένα βήμα πίσω λίγο και ας πάμε σε ένα μονοπάτι που μόλις παρατηρεί κανείς σε ένα μικρό σπίτι στην κορυφή ενός δέντρου (ανεβαίνουμε τις σκάλες). Ας κοιτάξουμε γύρω μας και ας δούμε ένα ανυποψίαστο ιπτάμενο ποντίκι που πετάει στα ύψη. Καλός στόχος για σφεντόνα! Ας το χρησιμοποιήσουμε. Το φοβισμένο ποντίκι θα σηκώσει λίγο θόρυβο, που θα είναι αρκετό για να πάει ο γέρος αγενής να φυλάξει την προβλήτα. Ας πάμε στο πόστο του και να δανειστούμε το κλαμπ που ξέχασε βιαστικά. Αμέσως, χωρίς να φύγουμε από το ταμείο, χρησιμοποιούμε μια σκυτάλη στον πρώην ιδιοκτήτη του και τον στέλνουμε να κάνει μπάνιο σε παγωμένο νερό. Στο ίδιο μέρος, θα κοιτάξουμε στο διπλανό βαρέλι και θα πάρουμε το φλάουτο, και μετά θα πάμε στην προβλήτα και θα βρούμε ένα καλό μαχαίρι.
Και πίσω στην ταβέρνα. Μιλάμε με τους παρευρισκόμενους. Αυτή τη φορά, ο παππούς θα παίξει τη μυστική μελωδία των κακών στο φλάουτο, την οποία καλούν ο ένας στον άλλο. Το χρειαζόμαστε για να καλέσουμε τον γενειοφόρο ληστή που φυλάει τη γέφυρα στο κάστρο. Αρχικά, θα κατέβουμε στο υπόγειο, όπου θα βρούμε ένα εξαιρετικό τηλεσκόπιο στην ντουλάπα, και μετά θα ανεβούμε τις σκάλες στο δωμάτιό μας. Ναι, όχι πολυτέλεια, φυσικά. Όλοι οι τοίχοι είναι κρεμασμένοι με σταυρούς και δεσμίδες σκόρδου. Εξυπηρέτηση όμως. Αλλά πρέπει να πάμε στη σοφίτα, και απλά δεν μπορούμε να φτάσουμε στην καταπακτή. Αλλά είμαστε έξυπνοι! Μετακινούμε το στήθος, τώρα, έχοντας σκαρφαλώσει πάνω του, κοιτάμε γύρω μας και βρίσκουμε μια λαβή που ανοίγει την καταπακτή. Ανοίγουμε και ανεβαίνουμε στη σοφίτα, εκεί τοποθετούμε το τηλεσκόπιο σε τρίποδο και κοιτάμε. Βλέπουμε τον ίδιο γκάνγκστερ στη γέφυρα. Χρησιμοποιούμε φλάουτο. Ο γενειοφόρος άνδρας έχει εξαιρετική ακοή! Όρμησε με τα μούτρα στο κάλεσμα του φλάουτου και βολεύτηκε πολύ άνετα. Ακριβώς κάτω από κάτι εμφανώς βαρύ, που κρέμεται από ένα σχοινί. Πλησιάζουμε το σχοινί και χρησιμοποιούμε το μαχαίρι. Ο σύντροφος ξεκουράζεται. Κατεβαίνοντας από τη σοφίτα, συναντάμε την οικοδέσποινα, η οποία είναι πολύ τρομαγμένη από τα γεγονότα που διαδραματίζονται και μας ενημερώνει ότι έκλεισε την ταβέρνα. Λοιπόν, θα πρέπει να βρείτε έναν άλλο τρόπο μέσα και έξω. Φεύγουμε από την πόρτα από την οποία ήρθε η οικοδέσποινα. Αυτό είναι ένα μπαλκόνι. Χρειάζεται ξεκάθαρα επισκευή, καθώς υπάρχει μια τρύπα με διάκενο στην άκρη. Κατεβαίνουμε στην τρύπα και πηγαίνουμε κατά μήκος του τοίχου της ταβέρνας. Πλησιάζουμε το σώμα του εχθρού που νικήσαμε και το επιθεωρούμε για τρόπαια. Δεν υπάρχει χρυσός, αλλά υπάρχει ένα σωρό κλειδιά. Ο, τι χρειάζεσαι! Προχωράμε πιο πέρα κατά μήκος του μονοπατιού και βγαίνουμε σε ένα κλειστό πηγάδι. Έχουμε τα κλειδιά. Είμαστε ανοιχτά. Κατεβαίνουμε και, έχοντας περάσει κατά μήκος του διαδρόμου, και μετά κατά μήκος των σκαλοπατιών, τρέχουμε σε μια περιφραγμένη έξοδο. Δεν θα μπορέσουμε να περάσουμε, αλλά θα δανειστούμε ένα φανάρι από τον τοίχο. Επιστρέφουμε και στα αριστερά της σκάλας με τη βοήθεια ενός φαναριού φωτίζουμε την προηγουμένως σκοτεινή κόγχη. Υπάρχει ένα σχοινί με μια γάτα (τέτοιο γάντζο). Παίρνουμε. Επιστρέφουμε στο φως του Θεού. Προχωράμε παρακάτω, κατευθείαν στη γέφυρα. Άλλωστε, ο τρόπος, όπως φαίνεται, είναι δωρεάν. Προσπαθούμε να το διασχίσουμε, αλλά δεν ήταν εκεί. Η γέφυρα, σαν με εντολή κάποιας κακής θέλησης, καταρρέει κάτω από τα πόδια μας, και μετά βίας προλαβαίνουμε να ξεφύγουμε. Λοιπόν, θα πρέπει να πάω πίσω στην ταβέρνα και να ζητήσω άλλο δρόμο για το κάστρο. Αλλά ο τελευταίος ληστής είναι σε υπηρεσία στο πιρούνι. Το πιο επικίνδυνο. Επιστρέφουμε στο μπαλκόνι από το οποίο κατεβήκαμε, και χρησιμοποιούμε το σχοινί που έχουμε με γάντζο. Την τελευταία φορά που μιλάμε με την οικοδέσποινα και τον γέρο. Αυτή τη φορά η οικοδέσποινα θα μας μιλήσει για τον αείμνηστο σύζυγό της, ο οποίος κάποτε βρήκε έναν τρόπο στα εγκαταλελειμμένα ορυχεία που έπρεπε να οδηγήσουν στο κάστρο. Παίρνουμε το κλειδί από την οικοδέσποινα και αμέσως ανοίγουμε ένα μεγάλο κόκκινο ντουλάπι, και υπάρχει ένα συρτάρι μέσα, όπου βρίσκουμε τις σημειώσεις του συζύγου της οικοδέσποινας, έναν αναπτήρα και ένα κλειδί.
Ήρθε η ώρα να κατέβουμε ξανά στο υπόγειο, αλλά αυτή τη φορά στην είσοδο, από κάτω σε μια μικρή κόγχη, ανάβουμε ένα κερί με έναν αναπτήρα. Έχοντας κατέβει, περνάμε σε ένα βαρύ βαρέλι. Χρησιμοποιούμε το κλειδί από τη συρταριέρα στην κλειδαριά στο βαρέλι. Φυσικά, πρόκειται για ένα μυστικό πέρασμα, μεταμφιεσμένο σε βαρέλι. Στον μηχανισμό που ανοίγει, χρησιμοποιήστε το Φυλαχτό του Δράκου. Θα σας φανεί χρήσιμο περισσότερες από μία φορές, καθώς είναι κάτι σαν κλειδί γενικής χρήσης. Περνάμε λοιπόν στο ανοιγμένο πέρασμα και μετά από μια μικρή περιπλάνηση βγαίνουμε στην πόρτα, πίσω από την οποία υπάρχει καθαρά έξοδος. Δεξιά στον τοίχο παρατηρούμε μια σφαίρα. Το χρησιμοποιούμε και, γυρίζοντας, ανοίγουμε την πρόσβαση στον μηχανισμό, στον οποίο χρησιμοποιούμε ξανά το Dragon Amulet. Είμαστε πίσω στο δάσος. Αλλά τώρα μπορούμε να αποφύγουμε τη συνάντηση με τον τελευταίο σύντροφο και να πάμε στο σπίτι στη λίμνη. Μπαίνουμε στο σπίτι, χρησιμοποιώντας ένα άλλο κλειδί που πήραμε από τον γενειοφόρο άνδρα. Στρίβουμε αριστερά και βλέπουμε κάποιο είδος ασανσέρ. Είναι στριμωγμένο με βαρέλια που κατά κάποιο τρόπο συγκρατούν τον λοστό. Φυσικά, πιάνουμε τον λοστό, τα βαρέλια κυλούν στο πάτωμα, αλλά τώρα το ασανσέρ είναι ελεύθερο και είμαστε έτοιμοι να κατεβούμε, κάτι που κάνουμε. Αλλά και εδώ, δόξα τω Θεώ. Ο τελευταίος τσιγγάνος προφανώς κάτι άκουσε και μας έκανε ένα μικρό ταξίδι στην κόλαση κόβοντας το καλώδιο του ανελκυστήρα. Πώς επιβιώσαμε και δεν σπάσαμε καν τίποτα, οι συγγραφείς σιώπησαν σεμνά, αλλά, έχοντας βγει με ασφάλεια από τα υπολείμματα του ανελκυστήρα, αφού κοιτάξουμε γύρω μας, χρησιμοποιούμε αμέσως έναν λοστό σε ένα ζευγάρι τεντωμένες αλυσίδες και, σύμφωνα με όλοι οι νόμοι της φυσικής, θα έπρεπε να είχαν πιάσει μια βαριά ακτίνα στα κεφάλια μας. Αντίθετα, με την ευκολία του Ηρακλή, σηκώνουμε αυτό το δοκάρι από το πάτωμα και το στρώνουμε ως γέφυρα πάνω από την άβυσσο.
Ξεκινάει λοιπόν το όχι και τόσο μεγάλο ταξίδι μας στα εγκαταλελειμμένα ορυχεία.Αν και μπορούν να ονομαστούν εγκαταλελειμμένα με τέντωμα. Τα φαναράκια είναι αναμμένα παντού, και γενικά όλα δείχνουν αρκετά περιποιημένα. Φαίνεται ότι αυτοί οι κακοί με τους οποίους ασχοληθήκαμε στην ταβέρνα έχουν στήσει τα σμέουρα τους εδώ... Λοιπόν, περνάμε κατά μήκος του πρόσφατα τοποθετημένου δοκαριού και σύντομα βρισκόμαστε σε ένα δωμάτιο όπου υπάρχει μια απόφραξη από πέτρες κοντά σε έναν τοίχο. Το πιστό σκραπ είναι ακόμα μαζί μας! Το χρησιμοποιούμε για να διαλύσουμε την απόφραξη... Ωχ! Έτσι μπορείς να φοβηθείς. Πίσω από τα ερείπια υπάρχει μια σχάρα, πίσω από την οποία αναπαύονται εν ειρήνη τα λείψανα κάποιου, ένας σκελετός, δηλαδή... Ας δανειστούμε το χέρι του από τον νεκρό. Τώρα, έχοντας κοιτάξει πιο προσεκτικά το πλέγμα, θα παρατηρήσουμε τη λάμπα. Αναπτήρας. Τώρα μπορούμε να δούμε κάποιο είδος σιδήρου στο κελί πίσω από τα κάγκελα. Προφανώς το χρειαζόμαστε, αλλά δεν μπορούμε να το φτάσουμε ... με το ένα χέρι. Λοιπόν, έχουμε ρεζέρβα! Έχοντας γίνει κάτοχος ενός τόσο υπέροχου πράγματος, μπορούμε να συνεχίσουμε το ταξίδι. Μετά από μερικές σκηνές, σίγουρα θα φτάσουμε σε μια σπασμένη κρεμαστή γέφυρα και πρέπει οπωσδήποτε να φτάσουμε στην άλλη πλευρά. Εδώ είναι χρήσιμο το μυστηριώδες κομμάτι σιδήρου που βρέθηκε στον σκελετό. Το χρησιμοποιούμε στην αλυσίδα της γέφυρας και με το στυλ κάποιου Indiana Jones προχωράμε στην άλλη πλευρά.
Σας προειδοποιώ αμέσως, μην ανεβαίνετε τις σκάλες. Όλες οι έξοδοι είναι κλειστές με μπάρες, και υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Έχοντας κατεβεί μερικούς ορόφους, θα φτάσουμε στον πάτο της αβύσσου, πάνω από την οποία κάποτε κρεμόταν μια γέφυρα. Εδώ είναι η απόδειξη των σμέουρων. Ένα πολύ άνετο τραπέζι γεμάτο με μπουκάλια και σνακ. Υπάρχει επίσης μια τράπουλα. Αλλά δεν το χρειαζόμαστε. Πηγαίνουμε στο πέρασμα στα δεξιά της στοίβας των κουτιών. Φαίνεται ότι είμαστε σε οδικό ταξίδι, καθώς βγαίνουμε σε μια αρκετά καλοδιατηρημένη σιδηροδρομική γραμμή τρόλεϊ. Αλλά πρέπει να αλλάξουμε το βέλος και κάτι σαν γάντζος λείπει σαφώς εκεί. Λοιπόν, θα το καταλάβουμε αργότερα, αλλά προς το παρόν θα οδηγήσουμε το τρόλεϊ, φέρνοντάς το στην αρχική θέση από το αδιέξοδο. Ωχ, φαίνεται ότι τα φρένα δεν λειτουργούν, πρέπει να το λάβεις υπόψη σου. Καλό είναι ότι η κάννη που έπεσε από τη σύγκρουση δεν έπεσε στα κεφάλια μας, αλλά έπεσε στο τρόλεϊ. Τώρα πρέπει να βρείτε ένα γάντζο, και είναι πολύ κοντά. Έχοντας περάσει μπροστά, κοιτάμε δεξιά (στον τοίχο) και πάνω. Εδώ είναι, ακριβώς δίπλα στο τρόλεϊ, μια αλυσίδα κρέμεται από τη σχάρα, και στην άκρη της είναι ένα αρκετά κατάλληλο γάντζο. Το παίρνουμε και πάλι πηγαίνουμε στο βέλος. Το φτιάχνουμε γρήγορα και τρέχουμε στο τρόλεϊ. Τραβάμε το μοχλό και βγαίνουμε στο δρόμο. Τεράστιες πύλες ανοίγουν αυτόματα και ο ήρωάς μας ορμάει με ένα τρόλεϊ μέσα από τεράστιες αίθουσες και χώρους. Προς Θεού, Ιντιάνα Τζόουνς. Αλλά αυτά τα τρενάκια είναι επικίνδυνα, γιατί θυμόμαστε ότι δεν είναι όλα εντάξει με τα φρένα στο τρόλεϊ. Δόξα τω Θεώ, ο ήρωάς μας το θυμάται αυτό. Πηδάει εγκαίρως και το τρόλεϊ πηγαίνει στον πάτο του λάκκου. Ας πάμε λίγο μπροστά και προσέξουμε την πόρτα στα αριστερά, η οποία θα πέσει από τους μεντεσέδες της με το πρώτο άγγιγμα. Ας περάσουμε από το ανοιχτό πέρασμα. Βρίσκουμε μηχανισμό. Κάτι σαν σωλήνας. Εδώ πρέπει πρώτα να το χωρίσετε σε δύο μισά και μετά να χρησιμοποιήσετε το ίδιο Δαχτυλίδι Δράκου. Ο μηχανισμός θα κουνήσει, θα αρχίσει να λειτουργεί και μια κινητή γέφυρα θα πεταχτεί πάνω από το λάκκο στο οποίο έπεσε το καρότσι. Πηγαίνουμε στη γέφυρα και στην πορεία, όχι μακριά από το πέρασμα, στα αριστερά στο έδαφος θα βρούμε μια λάμπα. Στην αρχή θα το ανάψουμε με έναν αναπτήρα, και μετά θα το βάλουμε στην τσέπη. Λοιπόν, απέναντι από τη γέφυρα; Δεν ήταν εκεί, άθλια κοπάδια νυχτερίδων μας εμποδίζουν να περάσουμε από τη γέφυρα. Ας θυμηθούμε όμως το βαρέλι που έπεσε στο τρόλεϊ, αποδείχτηκε καύσιμο, και τώρα πλημμύρισε όλο τον πάτο του λάκκου. Πρέπει να το ανάψετε! Ρίχνουμε μια λάμπα στο λάκκο και βλέπουμε τους πετώντας αρουραίους να ψήνονται στη φλόγα. Το μονοπάτι είναι καθαρό. Μένει να πάμε στην άλλη πλευρά και να πάμε δεξιά στο τελεφερίκ. Και πάλι πρέπει να ταξιδέψουμε. Απλά ένα λούνα παρκ! Και εκεί τελειώνει το πρώτο από τα δύο CD του παιχνιδιού...
Και εδώ είμαστε στο κάστρο. Τι μας μένει; Να καθαρίσει το πρόσωπο κάποιου με κυνόδοντα, να αρπάξει τη γυναίκα του και να σκίσει; Είμαι σίγουρος ότι αν ο συγγραφέας του παιχνιδιού ήταν κάποιο είδος Romero, τότε θα ήταν έτσι. Μέχρι τότε, μην χαλαρώνετε. Ο Veredi έχει ακόμα κάτι να σκεφτεί, αλλά πάντα θα έχουμε χρόνο να δώσουμε ένα δάκρυ. Άρα, έχουμε μόνο έναν δρόμο. Δεν μπορείτε να ανεβείτε τις σκάλες με πέτρινα ζώα, η πόρτα είναι κλειστή εκεί. Υπάρχει και άλλος τρόπος, εκεί κατεβαίνουμε τις σκάλες και ανοίγουμε τη σχάρα με τη βοήθεια του Dragon Amulet. Στη συνέχεια, στο δωμάτιο σε μια από τις κολώνες, θα ανάψουμε μια λάμπα με έναν αναπτήρα και ... Ω! Γιαγιά! Δεν μπορείς να τρομάξεις τους ανθρώπους έτσι! Από τις σκιές, μια γριά βαμπίρ (ναι, ναι, ναι, νόμιζα κι εγώ ότι οι βρικόλακες δεν γερνούν) θα κοιτάξει στο φως μας και θα μας πει τη θλιβερή ιστορία της ζωής και του έρωτά της. Θα κλάψει μέσα στο γιλέκο μας και θα μας πει για την προδοσία του Δράκουλα και την κατάρα της, χάρη στην οποία δεν μπορεί να μπει στο κάστρο και αναγκάζεται να δροσιστεί στο υπόγειο. Έχοντας μάθει για τον κόπο μας, θα ορκιστεί να βοηθήσει, αλλά, φυσικά, αν αφαιρέσουμε το ξόρκι από αυτήν. Για να γίνει αυτό, θα χρειαστεί να βρούμε κάποιο είδος φυλαχτού. Λοιπόν, ας το βρούμε. Ανεβείτε τις σκάλες και προχωρήστε. Και πάλι η γιαγιά μας τρομάζει, εμφανιζόμενη απρόσμενα από πίσω. Πατώντας κάτι στον τοίχο, μας ανοίγει το πέρασμα προς το κάστρο.
Ναι... Φαίνεται ότι το κάστρο δεν έχει καθαριστεί εδώ και πολύ καιρό. Βρωμιά, σκόνη και άλλα σημάδια φθοράς είναι παντού. Ακριβώς στη μέση της αίθουσας υπάρχει ένας σωρός σκουπιδιών που κάποτε ήταν μέρος του μπαλκονιού. Πρώτα απ 'όλα, μπαίνουμε στο πέρασμα στον δεξιό τοίχο. Υπάρχει ένα κλειδί που προεξέχει από την πόρτα και ένα άλλο στο δαχτυλίδι. Το ένα στην πόρτα θα παραμείνει σε αυτό και το άλλο θα σας φανεί χρήσιμο. Επιστρέφουμε και ανεβαίνουμε τις σκάλες. Εδώ πάμε στην πόρτα. Και υπάρχει άλλο ένα, αλλά τρομερά τρίζει. Είμαστε στην κρεβατοκάμαρα κάποιου. Αριστερά, σε ένα ψηλό κομοδίνο, μια μεγάλη μπλε μπάλα είναι σφιγμένη σε κάποιο είδος μηχανισμού. Το παίρνουμε. Περνώντας γύρω από το κρεβάτι, θα βρούμε ένα μεγάλο μπαούλο. Με σκέψεις για θησαυρούς, το ανοίγουμε. Αντί για θησαυρούς, θα τραβήξουμε μια φωτογραφία με ένα πορτρέτο είτε του ίδιου του Δράκουλα (στα νιάτα του), είτε του συγγενή του. Στο ίδιο στήθος, εξετάστε το βιβλίο στα αριστερά και βρείτε κάτι παρόμοιο με φακό σε αυτό. Ας δούμε τώρα τον τοίχο, τον ίδιο που βρίσκεται η πόρτα, από τον οποίο μπήκαμε εδώ. Παρατηρήσατε; Και κάποτε εξάντλησα πολλά νεύρα πριν παρατηρήσω στον τοίχο ένα ίχνος από έναν πίνακα που κάποτε κρεμόταν. Ας βάλουμε την εικόνα στη θέση της. Τώρα πάμε πιο πέρα, στη δεύτερη πόρτα (όχι σε αυτήν που μπήκαμε). Είμαστε στην κορυφή της βιβλιοθήκης. Στρίψτε δεξιά και περάστε από την πόρτα. Και πάλι κάποιος μηχανισμός. Ας γυρίσουμε τον μοχλό, και κάτι ξύλινο θα σηκωθεί στην κεντρική αίθουσα του κάστρου, που θα επισκευάσει την κατάρρευση στο μπαλκόνι. Ας επιστρέψουμε στη βιβλιοθήκη και ας πάμε από την άλλη. Έτσι θα κατεβούμε στο χαμηλότερο επίπεδο της βιβλιοθήκης. Ανεβαίνουμε αμέσως στις σκάλες δίπλα στις βιβλιοθήκες και τραβάμε το επόμενο χερούλι. Μεταφερόμαστε λοιπόν στο ντουλάπι στον αριθμό 25. Υπάρχει ένας μικρός κίτρινος κύκλος, κάνοντας κλικ στον οποίο μπορούμε να παρατηρήσουμε κάποιο είδος οπτικής. Αλλά θα επανέλθουμε σε αυτό αργότερα. Τώρα ας πάμε στο τραπέζι στον μακρινό τοίχο. Εκεί μπορείτε να βρείτε έναν χάρτη του έναστρου ουρανού και, χρησιμοποιώντας το Δαχτυλίδι του Δράκου σε αυτό, μπορείτε, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, να βρείτε δύο αστέρια που πέφτουν ακριβώς στα πόδια του δράκου (μπλε 40 και κόκκινο 25), θυμηθείτε τις συντεταγμένες, έρχονται σε βολικό. Φεύγουμε από την πόρτα απέναντι από αυτή που μπήκαμε. Βρισκόμαστε στην κεντρική αίθουσα, στην άλλη πλευρά του μπαλκονιού, αλλά τώρα μπορούμε να περάσουμε από το σφραγισμένο μπλοκάρισμα μέχρι τις σκάλες και να κατεβούμε. Εκεί, κοντά σε ένα σωρό από πέτρες, θα βρούμε μια πεσμένη ασπίδα, γυρίζοντας πάνω από την οποία θα βρούμε ένα μεταλλικό γάντι. Παραλαμβάνουμε και επιστρέφουμε στο μπαλκόνι, εκεί πηγαίνουμε στο πέρασμα, το οποίο έγινε διαθέσιμο μετά την αποκατάσταση της βλάβης. Περνάμε κατά μήκος του διαδρόμου και ανοίγουμε την πόρτα με το κλειδί. Εδώ είμαστε πάλι έξω από το κάστρο. Κατεβαίνουμε τις σκάλες με πέτρινα ζώα. Τώρα πρέπει να επισκεφτούμε ξανά τη γριά. Γνωρίζουμε ήδη τον τρόπο. Ας της μιλήσουμε για τη γυάλινη μπάλα... Έι! Μας έκοψε! Τώρα όμως η μπάλα έγινε κόκκινη, φαίνεται να έχει αποκτήσει μαγική δύναμη. Πρέπει να επιστρέψουμε στο δωμάτιο όπου τον βρήκαμε. Εκεί θα το εγκαταστήσουμε σε ένα βάθρο και θα μας εμφανιστούν τρεις κάρτες. Θυμηθείτε τους. Μπορείτε να γυρίσετε το κομοδίνο στα δεξιά και να τραβήξετε έξω το συρτάρι, υπάρχουν κάρτες με τις οποίες θα καθορίσουμε την αντιστοιχία των εικόνων στις κάρτες με τα ζώδια. Και τέλος, ας εξετάσουμε το τζάκι, πάνω από αυτό υπάρχει ένα δαχτυλίδι από δώδεκα ζώδια. Πατάμε τους απαραίτητους χαρακτήρες (αν δεν μαντέψατε, είναι 5,10,6, αν μετρήσετε τον κορυφαίο χαρακτήρα ως τον πρώτο). Ανοίγει ένα μυστικό πέρασμα. Εκεί θα πάμε.Εκεί θα βρούμε μια στήλη με ένα πορτρέτο του Δράκουλα, και στα αριστερά - το κάστρο που ήδη γνωρίζουμε. Χρησιμοποιούμε το Φυλαχτό του Δράκου. Το άγαλμα της σφίγγας γλιστρά πίσω και μας ανοίγει το στιλέτο. Ας επιστρέψουμε στη βιβλιοθήκη και ας εξετάσουμε τις βιβλιοθήκες. Πιο κοντά στην έξοδο (όπου είναι οι σκάλες) μπορείτε να βρείτε ένα από τα λευκά οβάλ στο οποίο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον φακό (τον έχετε χάσει ακόμα;). Τώρα ανεβείτε τις σκάλες και χρησιμοποιήστε τον κίτρινο δακτύλιο. Μια δέσμη φωτός θα διασχίσει το δωμάτιο. Τώρα πάμε στην ντουλάπα και ας ανοίξουμε τις πόρτες της. Περαιτέρω, χωρίς να μας αποσπά η περισυλλογή της οικογένειας Δράκουλα, ανοίγουμε το συρτάρι από κάτω και παίρνουμε το κλειδί, το εικονίδιο, έναν μεταλλικό κύκλο με ένα σταυρό μέσα και ένα χρυσό μετάλλιο (πολύ γδαρμένο). Ας βγούμε στο δρόμο με τη μάγισσα, αυτή θα φτιάξει το μετάλλιο. Στη συνέχεια, περνάμε από την ανοιχτή μυστική πόρτα στο σημείο όπου βρέθηκε το στιλέτο. Και πάλι, ας πάμε στη στήλη με το πορτρέτο, αλλά τώρα αντί για το Δαχτυλίδι του Δράκου χρησιμοποιούμε ένα στιλέτο στο κάστρο. Έχεις μοχλό. Ας το χρησιμοποιήσουμε. Παίρνουμε το στιλέτο. Τώρα χρησιμοποιούμε ένα μεταλλικό γάντι στο ανοιχτό στόμιο της σιδερένιας κεφαλής στην κολόνα. Χρησιμοποιούμε το δαχτυλίδι στο στόμα. Στη συνέχεια κρεμάμε το εικονίδιο. Βγαίνει ένα χρυσό φέρετρο. Το ανοίγουμε, μέσα βλέπουμε μια σφαίρα (αυγό). Ανοίξτε το αυγό με το κλειδί από τη βιβλιοθήκη. Αφαιρούμε από τη σφαίρα ένα μπλε πετράδι και ένα κλειδί κουρδιστό. Τρέχω στη βιβλιοθήκη. Πλησιάζουμε το μεγάλο ρολόι του παππού και το ξεκινάμε. Τώρα πίσω στην ντουλάπα. Χρησιμοποιούμε το χρυσό μετάλλιο σε ένα από τα πορτρέτα (ελπίζω να το μαντέψατε στον Δράκουλα). Τώρα είναι η σειρά μιας τεράστιας υδρογείου. Θυμάστε τις συντεταγμένες (μπλε 40, κόκκινο 25); Και από την υδρόγειο, σαν από αυγό, εκκολάπτεται ένα μικρό άγαλμα σφίγγας με ένα ευδιάκριτο κενό στην πλάτη της. Τοποθετήστε το στιλέτο. Τώρα ας εξετάσουμε τη λαβή του στιλέτου. Στο τέλος της λαβής είναι ένα βολικό μέρος για το στολίδι που βρήκαμε.
Μια άλλη μυστική πόρτα είναι ανοιχτή. Μπαίνουμε μέσα και, τελικά, βρισκόμαστε σε κάτι σαν μελέτη με τραπέζια γεμάτα με ειλητάρια και βιβλία. Υπάρχει ένα βιβλίο στο τραπέζι στα δεξιά. Πολύ κοντά θα βρούμε ένα μπουκάλι οξύ (φαίνεται ότι ο Δράκουλας ενδιαφέρθηκε για την επιστήμη). Τώρα εξετάστε το βάθρο με το ανοιχτό βιβλίο και χρησιμοποιήστε τον μεταλλικό κύκλο με το σταυρό από τη βιβλιοθήκη στην εμφανή εσοχή πάνω από το βιβλίο. Παίρνουμε το εξαγωνικό πιάτο. Στη συνέχεια, κάντε κλικ στο ξύλινο κουμπί για να ανοίξετε το παζλ. Πρέπει να το λύσετε (μόνοι σας), θα πω μόνο ότι η λέξη-κλειδί SATOR. Αφού το λύσαμε, παίρνουμε τον κεντρικό σταυρό με γράμματα και βγαίνουμε από το δωμάτιο. Κατεβαίνουμε τις σκάλες και στα πόδια του σε έναν από τους τοίχους θα βρούμε μια συσκευή όπου χρησιμοποιούμε τον πρόσφατα εξορυχθέντα σταυρό. Οι σκάλες κατεβαίνουν και εμείς ακολουθούμε. Άλλο ένα σκοτεινό μπουντρούμι. Πλησιάστε το μικρό πέτρινο βωμό και χρησιμοποιήστε το μπουκάλι οξύ στην αλυσίδα στο κάτω μέρος της οθόνης. Και εδώ είναι το φυλαχτό. Πιάσε... Ανάθεμα! Η γριά μάγισσα μας έστησε. Τρεις κακές αδερφές βαμπίρ βγήκαν από τους τάφους τους και μας περικύκλωσαν. Στρίψτε δεξιά και χρησιμοποιήστε το διακόπτη για να μπει το φως του ήλιου. Όπως είναι φυσικό, τα βαμπίρ κάνουν μια χαριτωμένη υποχώρηση. Επιστρέφουμε στις σκάλες και πάλι στα πόδια χρησιμοποιούμε τον σταυρό από το παζλ για να σηκώσουμε τις σκάλες. Πίσω του ανοίγει ο δρόμος για μια σπειροειδή σκάλα προς τα πάνω.
Και πάλι συναντάμε τον παλιό βρικόλακα. Φαίνεται ότι έχουμε σπάσει το ξόρκι, αλλά η μάγισσα δεν βιάζεται να εκπληρώσει τους όρους της συμφωνίας. Η μικρή μας γυναίκα είναι ξαπλωμένη αναίσθητη εκεί κοντά, αλλά ο βρικόλακας, όπως φαίνεται, δεν επρόκειτο να μας αφήσει να φύγουμε. Λοιπόν, πρέπει να επιλέξετε μόνοι σας. Η βαμπίρ ασχολείται με τις δουλειές της και εμείς κοιτάμε γύρω από το δωμάτιο. Είμαστε σε ένα δωμάτιο στην κορυφή του πύργου. Στο κέντρο είναι μια μικρή αλλά απότομη τσουλήθρα σιδηροτροχιάς και ακριβώς απέναντι της στον τοίχο υπάρχει μια μεγάλη στρογγυλή καταπακτή. Αν ήσασταν αρκετά περίεργοι στο γραφείο σας, ίσως να είχατε μάθει από τις σημειώσεις του Δράκουλα ότι κάποτε ενδιαφερόταν πολύ για το έργο της ιπτάμενης μηχανής του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο Δράκουλας φαίνεται να έχει ξαναδημιουργήσει τον μηχανισμό. Απλά πρέπει να το βρεις και να πετάξεις μακριά.
Αρχίζουμε να ψάχνουμε. Σε έναν από τους τοίχους (αυτόν στα δεξιά, αν κοιτάξετε την καταπακτή) θα βρούμε ένα πάνελ στο οποίο χρησιμοποιούμε μια εξαγωνική πλάκα, που βρίσκεται όλα στην ίδια μελέτη. Στη συνέχεια, κάντε κλικ σε αυτό και στο τέλος χρησιμοποιούμε, ξανά, το Δαχτυλίδι του Δράκου. Και εδώ είναι το ορνιθόπτερο μας. Τώρα επιστρέφουμε στην αναίσθητη μικρή μας γυναίκα, την αρπάζουμε - και προχωράμε προς την ελευθερία. Αλήθεια, στο τέλος, τρεις αδερφές (βαμπίρ) θα μας χαλάσουν λίγο τα νεύρα προσπαθώντας να μην μας αφήσουν να μπούμε. Αλλά εμείς, σαν αληθινός άσος, μετά βίας θα γλιστρήσουμε από την πόρτα που κλείνει και θα πετάξουμε προς το ηλιοβασίλεμα (ή την αυγή;). Αναρωτιέμαι πόσα καύσιμα έχουμε;
Ελπίζω να σας άρεσε το παιχνίδι. Προσωπικά το πέρασα με ενδιαφέρον και ανυπομονώ να συνεχίσω, αυτό που σου εύχομαι.
